15 XII 2010 r.
Le petit Nicolas à l'école (1)
Miko³ajek w szkole
Historie o Miko³ajku autorstwa René Goscinny'ego z rysunkami Jean-Jacques'a Sempégo s± bardzo dobrze
znane nie tylko kilku pokoleniom Francuzów, ale maj± równie¿ wielu mi³o¶ników w
Polsce. W 2009 roku Miko³ajek obchodzi³ swoje piêædziesi±te urodziny i w tym
te¿ roku doczeka³ siê telewizyjnego serialu animowanego oraz fabularnej ekranizacji
swoich przygód w re¿yserii Laurenta
Tirarda.
My za¶
proponujemy dzi¶ Pañstwu rozmowê o Miko³ajku w formie ma³ej lekcji
francuskiego.
Le petit Nicolas va à l'école primaire où il aime bien sa maîtresse et où il a beaucoup de copains avec lesquels il joue
pendant la récréation.
Miko³ajek
chodzi do szko³y podstawowej, gdzie
lubi swoj± pani± i ma wielu kolegów,
z którymi bawi siê na przerwie.
S³owem la
maîtresse - pani lub le maître - pan dzieci nazywaj±
swoich nauczycieli w szkole podstawowej. Oficjalnie okre¶limy tych nauczycieli
jako une
institutrice lub un instituteur. W odniesieniu do
nauczycieli szkó³ ponadpodstawowych, czyli le collège - gimnazjum, le
lycée - liceum, l'université - uniwersytet, u¿yjemy
wyrazu le professeur. W s³ownikach nie znajdziemy jeszcze odpowiednika
rodzaju ¿eñskiego tego s³owa i w takiej sytuacji mo¿emy powiedzieæ la femme professeur - kobieta
nauczyciel. Natomiast w jêzyku potocznym bardzo popularne s± formy le
prof i la prof.
Ale wróæmy
do naszego Miko³ajka.
Les garçons font souvent les guignols, ils se donnent
des coups de poing sur le nez, ils tirent la langue, ils se jettent leur cartable à la tête.
Ch³opcy
czêsto b³aznuj±, daj± sobie w nos, pokazuj± jêzyk, rzucaj± tornistry na g³owê.
Wyra¿enie faire
le guignol - b³aznowaæ, wyg³upiaæ siê nawi±zuje
do lalki teatralnej, pacynki o
imieniu Guignol, stworzonej w XIX
wieku przez pewnego tkacza z Lyonu, który po utracie swojego zajêcia
zosta³ handlarzem jarmarcznym, a potem wyrywaczem zêbów. Aby przyci±gn±æ
klientów zabawia³ t³um pacynkami. W 2008 roku Lyon ¶wiêtowa³ dwóchsetlecie narodzin
Guignola, który sta³ siê integraln± czê¶ci±
¿ycia kulturalnego i symbolem tego miasta.
Mo¿emy te¿
powiedzieæ:
Ce n'est qu'un guignol - To po prostu b³azen.
C'est du guignol! - To czysta komedia (farsa)!
W zdaniu Les
enfants aiment aller au guignol wyraz le guignol oznacza teatr
kukie³kowy, wystawiaj±cy sztuki z postaci± Guignola lub spektakl sam w sobie. Czyli: Dzieci
lubi± chodziæ do teatru Guignola (lub na przedstawienie z Guignolem).
W wyra¿eniu donner
un coup de poing - uderzyæ piê¶ci± wystêpuje s³owo un coup - uderzenie, które wchodzi w sk³ad wielu innych wyra¿eñ
idiomatycznych, np. donner un coup de pied - kopn±æ, donner un coup de dent - ugry¼æ,
donner
un coup de téléphone - zadzwoniæ, donner un coup d'oeil - rzuciæ
okiem, un coup de soleil - pora¿enie s³oneczne, un
coup de foudre - uderzenie pioruna lub w znaczeniu
przeno¶nym mi³o¶æ od pierwszego wejrzenia, un coup d'Etat - zamach
stanu.
Pos³uchajmy
dalej o Miko³ajku i jego kolegach.
Ils jouent aux billes et au gendarme et au voleur.
Graj± w kulki oraz bawi± siê w policjantów i
z³odziei.
Quand ils ont classe, ils écrivent des dictées, en trempant leur stylo dans
un encrier, ils font des problèmes
d'arithmétique, ils récitent des poèmes, ils sont interrogés et ils n'ont pas toujours de bonnes notes.
Kiedy maj± lekcjê, pisz± dyktanda, maczaj±c pióra w
ka³amarzu, rozwi±zuj± zadania z
arytmetyki, recytuj± wiersze, s± odpytywani i nie zawsze otrzymuj± dobre oceny.
W szko³ach
francuskich skala ocen jest du¿o wiêksza ni¿ w Polsce, zazwyczaj od 0 do 20.
Mo¿emy zapytaæ:
Tu as eu combien en français? Co dosta³e¶ z francuskiego?
J'ai eu 17. Dosta³em 17.
A sprawdzian to np. un
contrôle, un devoir surveillé, un devoir sur table.
S³owo l'encre wystêpuje w kilku ciekawych wyra¿eniach idiomatycznych:
c'est la bouteille à l'encre - to niejasna kwestia, sprawa
écrire de bonne encre - napisaæ bez ceremonii
faire couler beaucoup (des flots)
d'encre - wypisaæ morze atramentu, czyli wywo³aæ liczne komentarze na jaki¶ temat
Na dalszy ci±g
rozmowy o Miko³ajku i szkolnym ¶wiecie zapraszamy za tydzieñ.
|